Nationalisatie, het lijkt een ver-van-mijn-bedshow. Het roept herinneringen

op aan de jaren zeventig en mannen met baarden die speculeren over een rechtvaardigere

economische werkelijkheid. De werkelijkheid in politiek Den Haag is sinds begin

jaren tachtig anders. Het draait vooral om privatisering, het verzelfstandigen

van overheiddiensten als de NS, de PTT en het Kadaster bijvoorbeeld.

Devaluatie

Hugo Chàvez denkt daar heel anders over. Eerder al nationaliseerde hij onder

meer in een deel van de telecom-, olie- en energiesector. Nu is het dus de

beurt aan een supermarktketen. Een dochteronderneming van het Franse Casino. Aanleiding

is de devaluatie van de lokale munteenheid ten opzichte van de Amerikaanse

dollar met 50 procent. Daardoor verdubbelen de olie-inkomsten gerekend in de

eigen Bolivars, waardoor het nijpende begrotingstekort wordt weggewerkt.

Waarschuwing

Voor retailers heeft het echter als nadeel dat de producten op de schappen

plotseling nog maar de helft waard zijn, terwijl de prijzen niet verhoogd mogen

worden. Vooral voor internationale winkelketens is dat een groot nadeel. Geen

wonder dat ze liever de schappen leeghalen dan hun spullen weggeven voor de

helft van de prijs. Als een soort van waarschuwing is nu Exito

genationaliseerd.

Fortis

Voor de laatste nationalisatie in Nederland hoeven we helemaal niet zo ver

terug. Dat was midden in de kredietcrisis het Nederlandse deel van Fortis. Het

ligt ook geenszins voor de hand dat in Nederland ooit een supermarktketen in

handen van de overheid zal komen. Wie echter een beetje gaat speculeren, ziet

echter dat er wel grote voordelen zouden zijn voor die overheid.

Brandbrieven

De supermarktsector wordt nu met wetgeving, gedragscodes en brandbrieven

gedwongen bij te dragen aan allerhande doelstellingen van de overheid. Nederlanders

moeten minder vet eten, minder zout consumeren, minder minderjarig bierdrinken,

minder milieuvervuilend vlees verorberen en meer biologisch eten. Dat komt niet

altijd overeen met het assortiments- en marketingbeleid van de supermarkten. De

vele stunts met vlees en de verse maaltijden met hun hoge zoutgehalte zijn hier

voorbeelden van.

Droom of nachtmerrie?

De overheid zou dat soort gedragsveranderingen makkelijker kunnen

bewerkstelligen als het zelf het beleid in de supermarkten bepaalde. Geen bier

meer in de supermarkt? Gewoon stoppen met inkopen. Minder zout in de

maaltijden? Gewoon de leverancier opdracht geven. Minder vet eten? Ongezonde

producten uit het assortiment halen. En natuurlijk de prijzen van allerhande

ongezonde producten flink verhogen. De ultieme droom van iedere beleidsmaker. Een

nachtmerrie voor klant en ondernemer.